Niet ver van de Russische grens bereiken we één van de meest afgelegen delen van noord-Karelië: het 100 km² grote Patvinsuo Nationaal Park. Langs de onverharde weg staan auto's met Russische kentekenplaten. Kleine gedrongen vrouwen met hoofddoekjes plukken bosbessen en paddenstoelen. Hun leeftijd is onmogelijk te schatten en kan evengoed 45 als 65 zijn.
We lopen een route rond een meer aan de noordkant van het park, met dicht oerbos en uitgestrekte veengebieden. Bomen torenen boven een dik tapijt van kleurig mos uit. Het donkere weer zorgt voor een rozige en wat spookachtige gloed.
Het pad volgt de zandige oever. Er waait een koude wind en in dit jaargetijde zijn de witte strandjes verlaten. Aan de oostkant van het meer loopt het pad door een berkenbos. Opnieuw veel bosbessen en paddenstoelen. Mierenhopen leunen zwaar tegen de voet van dikke bomen.
op de markt
een bonte mix van vruchten
en kleuren
Leuk om weer eens een haibun van je te lezen! En een mooie ook. Mooi hoe het van nog enig teken van leven aan het begin, naar de natuur, mooi beschreven, vooral de mierenhopen, weer terug naar de bewoonde wereld gaat. Ik krijg zin om er zelf te gaan wandelen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Bouwe
Ha Marleen,
BeantwoordenVerwijderenGraag sluit ik me aan bij Bouwe: mooie haibun! Fijn om zo'n bijzondere natuurwandeling mee te beleven door middel van je sfeervolle beschrijving.
groetjes,
Ria
Bedankt Bouwe en Ria voor jullie reacties!
BeantwoordenVerwijderenEventjes met de haibun in gedachten op vakantie.
BeantwoordenVerwijderen..en dat maakt de cirkel weer rond. Bedankt Tino!
Verwijderen