tandem

Een beetje aarzelend maar vastberaden staat ze voor ons. "Bent u op zo´n dubbele fiets gekomen? Zo'n lange?", vraagt ze aan mij. Ze gebaart met haar armen wijd.
Ik antwoord ontkennend. "Een tandem bedoel je? Nee, wij hebben ieder een gewone fiets."
"Dus u zei niet tegen mij dat ik een slappeling was? Vanmorgen in de duinen?"
"Nee, dat zou ik nooit zeggen. Lijk ik op die mevrouw?" Ik glimlach.
Het meisje knikt heftig. Ik schat haar op een jaar of tien. "Ik zat bij mij vader op de fiets en trapte niet mee", verklaart ze.  "Toen noemde die mevrouw die voorbij ging op ook zo'n dubbele fiets zat mij een slappeling, omdat ik mijn vader alleen liet trappen."
Ze lijkt teleurgesteld, nu ik niet degene blijk te zijn die zij dacht. Even denk ik dat ze nog iets wil zeggen, maar dan spurt ze weg van het terras de trap af, het strand op.

strandpaviljoen

met de hond in de rij staan

voor de waterbak