oude meesters (5)

In de rubriek 'oude meesters' wordt eens per maand een haiku van één van de Japanse haikumeesters onder de (mijn) loep genomen. Wat vind ik ervan, wat haal ik eruit, wat doet het met me? Reacties zijn van harte welkom!

In de winterstorm

zit de kat stil waar hij zit,

aldoor knipogend.

(Yasō)

Zomaar een wintermiddag. Ik zit aan tafel te werken met de laptop. Het is stil in de kamer. Sinds ik een aantal jaren geleden het schrijven actief heb opgepakt merk ik dat ik die stilte nodig heb. Mijn gedachten moeten blijkbaar hun eigen gang kunnen gaan, zonder afleiding.
Taco, onze Jack Russel, zit kaarsrecht en onbeweeglijk wat verderop in de kamer. Hij kijkt mijn richting uit, maar duidelijk met een 'vage' blik, zonder iets te zien. Ik zie hoe zijn ogen langzaam dichtvallen, om ze echter bij het minste of geringste geluid weer open te sperren. Knipogend, totdat hij werkelijk even in slaap valt en zijn evenwicht verliest. Dan weer klaarwakker!
Ik kan het niet helpen te glimlachen, doe net of ik niks merk en koester het moment dat er was. Want zodra ik beweeg of opsta zal hij zich uitrekken en is het knipogen voorbij.


Ondanks dat Yasō het in zijn winterhaiku over een kat heeft, gaan mijn gedachten rechtstreeks naar deze herinnering met Taco. En dat een haiku dus vele interpretaties kan hebben en moeiteloos kan leiden tot verrassende gedachtensprongen, is niet nieuw maar om het weer eens te beseffen best bijzonder. 

Taco

* Ik vond deze haiku in de bundel 'Haiku. Een jonge maan' van J. van Tooren. (Uitgeverij Meulenhoff. ISBN 9029027649).
Over de auteur van de haiku worden verder geen bijzonderheden gegeven, waarschijnlijk gaat het om Saijo Yasō (1892-1970), een professor aan de universiteit in Tokyo.