Pakasaivo

Het water is helder en donker. De oevers rijzen op sommige plekken tot wel veertig meter hoog. Ooit verzamelden de Sami zich hier en brachten offers om de ´Saivo´, het volk dat volgens een mythe in de bodemloze diepten van dit meer zou leven, gunstig te stemmen. Op die manier hoopten ze op een goede visvangst.


Als ik terugwandel trekt een kota langs de oever mijn aandacht. Op de deur hangt een door de zon verkleurde landkaart. De ronde blokhut is verlaten, maar op een bankje voor de ingang staan twee thermoskannen en een doorzichtige trommel met koekjes. Er zijn bekertjes, in een mandje liggen theezakjes, er is suiker en melk. 'Itsepalvelu' lees ik op een vel karton, Fins voor 'zelfbediening'. Het kleurige kleed op de bank ertegenover nodigt uit om even te gaan zitten.

verlaten schuur

stokrozen reiken tot boven

het dakraam